Na deel één, kan je nu deel twee lezen.
Met de jaren veranderde ook mijn kinderlichaam stilletjes aan, en ik werd meer en meer ‘het meisje van de ploeg’.
Toen er een coach van een meisjesteam kwam kijken was dat een heel dubbel gevoel. Het was best een hele eer dat er iemand speciaal voor mij kwam kijken, maar het zorgde er ook voor dat ik meer ging nadenken over heel dat ‘jongen/meisje-ding’. Toen ik dan ook gevraagd werd voor die ploeg, had ik eigenlijk weinig keuze dus ben ik bij de meisjes gaan spelen.
En ondanks dat ik nog steeds heel graag voetbalde voelde dat niet meer zo goed aan als eerder. In combinatie met de beginnende puberteit begon ik te twijfelen aan alles. Hoe kon dat meisjes lichaam nu zo verkeerd aanvoelen? Waarom voelde ik me niet aangetrokken tot jongens?
Ik werd behoorlijk close met een ploeggenoot en voelde me sterk tot haar aangetrokken. Heel even leek alles duidelijk te zijn. Ik was lesbisch.
Maar dat bevrijdend gevoel bleef niet duren, en die twijfels en vragen over mijn lichaam en gevoel bleven maar sterker en sterker worden en leken mijn hele leven te beheersen.
Mijn leven ging verder, en ik had zeker gelukkige momenten, maar die gevoelens zorgden voor een schaduw over mijn leven. Al die jaren bleef ik hopen dat het anders werd, hopen dat ik op een ochtend op zou staan zonder de strijd tegen mezelf te moeten aangaan en tegelijkertijd hopen dat ik wakker zou worden in een mannenlichaam. Die tweestrijd was zo vermoeiend, zo zwaar dat ik de kracht om verder te leven steeds minder vond.
Ik was op een punt gekomen dat de gevoelens zo sterk waren dat ik het niet meer alleen kon dragen. Elke keer als ik met de mensen rondom mij sprak voelde het alsof ik hun beloog, alsof ik iets achter hield. Dus ik besloot om het voorzichtig aan enkele mensen te vertellen. Die reacties gaven me de moed om weer door te zetten en om toch nog even verder te gaan.*
Na enkele relaties, die om verschillende redenen stuk liepen, had ik de hoop op een normale relatie opgegeven. Wie zou nu een relatie willen aangaan met iemand die zichzelf niet eens kende?
Tot ik me liet overtuigen om met vrienden mee te gaan naar een kerstmarkt, een kerstmarkt die een fantastische vrouw in mijn leven bracht…
Wordt vervolgd…
* Ik ga in een los artikel dieper ingaan op mijn outing.
Buitengewoon Uniek 