En toen kwam het moment: “ik moet jou iets vertellen…” #2

Moederdag 2015, … een dag die eigenlijk om mijn mama zou moeten draaien, was dit jaar juist extra belangrijk voor mij. Vanaf nu heeft Moederdag een extra waarde voor mij, zeg maar.
Het is de dag dat ik aan mijn zus vertelde hoe ik me bij mijn lichaam voel.
Ik had van te voren beslist dat ik het deze keer zeker aan mijn zus (en haar man) wou vertellen maar toen zij op het punt stonden om te vertrekken had ik er nog geen letter over verteld. Ondanks dat we op voorhand besproken hadden met welke zin ik het gesprek zou beginnen wist ik niet wat zeggen.
Tot L., mijn vriendin, zei dat iemand aan tafel nog een nieuwtje had. Nu was het aan mij.
Ik vertelde haar dat ik de komende week naar het UZ moest. En zoals gehoopt vroeg ze direct waarom. Dus vertelde ik dat ik een afspraak had bij het Genderteam. “Genderteam?”

En toen kwam het moment “ik moet jou iets vertellen…”

Ondanks dat ik al heel lang voelde dat ik het moeilijk had bij mijn vrouwelijk lichaam heb ik er nooit met iemand over gepraat. De eerste keer toen ik het tegen iemand vertelde was eigenlijk vrij onverwacht. Ik heb het, naar mijn gevoel, ook niet echt verteld. Zo’n drie winters geleden, het was op een avond, ik lag met mijn toenmalige vriendin op bed te praten. Ze vroeg me dat als ik een ding kon wensen wat dat zou zijn. Ik wist toen niet echt wat ik moest doen, moest ik hét gewoon zeggen of zwijg ik er beter over.
Na een mini discussie met mezelf besloot ik toch eerlijk te antwoorden op die vraag en floepte ik eruit “wakker worden in een jongenslichaam”.