Tweede afspraak bij het Genderteam

Ongeveer een maand geleden had ik mijn allereerste afspraak in het UZ in Gent. Als je daar graag meer over wil lezen dan kan je hier dat artikel bekijken. Eergisteren was mijn 2de afspraak, ik was minder zenuwachtig dan de eerste keer en de stress was veranderd in nieuwsgierigheid en ongeduldigheid.

Voor de tweede afspraak wou ik een uur eerder in het UZ zijn. Ik had namelijk bij de eerste afspraak ingestemd om deel te nemen aan een reeks vragenlijsten. Die deelname had geen invloed op mijn behandeling maar was enkel en alleen bedoel voor studies en verder onderzoek. Het blijft natuurlijk een universitair ziekenhuis en ik ben best bereid om een beetje extra tijd uit te rekken als ik daarmee mensen vooruit help. Het enige wat ik moet doen is af en toe een stukje vragenlijst eerlijk invullen.
Die vragenlijsten mochten niet mee naar huis genomen worden om beïnvloeding te voorkomen. Dus besloot ik wat vroeger te gaan. Het was prachtig weer en ik ging mijn vragenlijst halen om die onder het genot van een drankje op het terras van de cafetaria in te vullen.
De vragenlijsten waren op zich niet zo heel moeilijk, maar om een of andere reden worden de vragen zo geformuleerd dat ik ze toch telkens 2 keer moest lezen. Aangezien er vragen gesteld werden waar ik nog nooit over nagedacht had of op die manier bij stil gestaan had was ik opgelucht dat we toen het gesprek begon eerst de lijsten even konden overlopen.
Sommige antwoorden werden aangepast en gaande weg kwamen we onderwerpen tegen waar de psycholoog graag even verder op in ging. Op die manier verliep het gesprek heel vlot en voor ik het wist was er drie vierde van mijn tijd voorbij.
Ik kreeg een dikke duim omhoog omdat ik, naar hun mening, zo vroeg en zelfstandig aan mijn outing begonnen was. Dat nog eens luidop horen voelde goed, dat was een extra bevestiging dat ik op de goede weg ben.
Naar het einde van het gesprek toe hebben we nog even gesproken over het verloop van de verdere behandeling.
Er moeten bijvoorbeeld nog bepaalde onderwerpen zeker besproken worden met de psycholoog alvorens we met andere dingen kunnen starten.
Welke mogelijkheden er bijvoorbeeld zijn rond vruchtbaarheid en voortplanting, een gesprek met de ouders indien die er voor open staan, etc.
Omdat ik best ongeduldig ben om aan de hormonen te beginnen stelden we ook die vraag nog eens. “Wanneer ten vroegste kunnen er hormonen gebruikt worden?”.En omdat de psycholoog het gevoel heeft dat ik er zeker snel klaar voor zal zijn heeft ze ineens mijn eerste afspraak bij de endocrinoloog gemaakt.
Wat een mijlpaal! Er is zelfs een kans dat ik na die eerste afspraak bij de Endo al aan de hormonen mag beginnen.

Moe en suf van de warmte heb ik de hele rit naar huis zitten dagdromen over hoe het zal zijn als alles achter de rug is en ik tevreden kan zijn met mezelf.
Ik kijk weeral enorm uit naar de volgende afspraak, hierbij zal mijn mama mij vergezellen in plaats van mijn vriendin.
Best wel weer spannend!

Ook dit artikel komt enige tijd later online dan dat ik het geschreven heb. Ik heb het artikel dagen naar de afspraak geschreven maar ik was er toen nog niet aan toe om mijn verhaal te delen. Ondertussen ben ik zeer blij dat ik de juiste stappen heb gezet om mijn verhaal online te plaatsen maar dat wil natuurlijk wel zeggen dat sommige artikelen iets ouder zijn.