#Eerste keer: Terug het zwembad in

Vroeger ging ik heel graag zwemmen, sport in het algemeen is eigenlijk altijd al mijn ding geweest, maar zwemmen is hierin iets apart. Je geeft jezelf, letterlijk, bijna volledig bloot.
Dus vanaf er van mij verwacht werd dat ik meer aandeed dat alleen dat zwembroekje voelde het niet meer comfortabel. Dan werd me weeral eens duidelijk gemaakt dat ik bij de vrouwen gerekend werd.
Tegenwoordig kan ik weer enorm genieten van het zwemmen, al blijft het natuurlijk spannend.
Wil je weten hoe de eerste keer in het water ging, lees dan snel verder.

Tweede afspraak bij het Genderteam

Ongeveer een maand geleden had ik mijn allereerste afspraak in het UZ in Gent. Als je daar graag meer over wil lezen dan kan je hier dat artikel bekijken. Eergisteren was mijn 2de afspraak, ik was minder zenuwachtig dan de eerste keer en de stress was veranderd in nieuwsgierigheid en ongeduldigheid.

TMI tag

Zelf lees ik graag tags  op andere blogs, zo leer je de schrijver op een andere manier kennen.
Je kan een blog volgen om verschillende redenen maar uiteindelijk krijg je vaak maar over een beperkt aantal onderwerpen persoonlijke informatie. Soms zijn die onderwerpen wat specifieker, soms breder maar zelden heel algemeen.
Behalve wanneer iemand een tag invult. Zo krijg je informatie die je normaal gezien enkel krijgt wanneer je iemand persoonlijk kent. En zeg nu zelf… We hebben toch allemaal dat kleine voyeuristisch kantje waarbij we graag een kijkje nemen in iemand anders zijn leven.
Dus wil ik voor jullie van tijd tot tijd een tag invullen zodat jullie de kans krijgen om dat kijkje te nemen in mijn leven. 🙂

Verder studeren… Hoe gaat dat?

Nu ik stilletjes aan wat sterker in het leven begin te staan is het tijd voor een volgende stap. Studeren, weer een beslissing die een grote invloed heeft op de rest van mijn leven.

Na veel lezen en opzoeken heb ik beslist welke studie ik komend academiejaar wil volgen en welke school daarbij past. Ik heb gekozen voor een sociale richting, niet omdat ik hoop dat daar meer begrip zou zijn voor mijn situatie (al zou dat mooi meegenomen zijn) maar omdat ik dat best bij mij vind passen.

50 grappige vragen TAG

Jullie hebben wel al een hele boel persoonlijke dingen over mij kunnen lezen. Dingen die best serieus en niet altijd even luchtig zijn. Daarom wou ik jullie graag op een andere manier iets over mij vertellen  en hoe doe je dat beter door een algemene tag! Bij mijnkladblog.nl zag ik deze ‘grappige vragen-tag’ en deze vond ik ideaal voor een eerste keer. Direct lekker veel random feitjes waardoor jullie toch weer een betere kijk hebben op hoe ik in elkaar zit.
Lees je lekker mee?

En toen kwam het moment: “ik moet jou iets vertellen…” #2

Moederdag 2015, … een dag die eigenlijk om mijn mama zou moeten draaien, was dit jaar juist extra belangrijk voor mij. Vanaf nu heeft Moederdag een extra waarde voor mij, zeg maar.
Het is de dag dat ik aan mijn zus vertelde hoe ik me bij mijn lichaam voel.
Ik had van te voren beslist dat ik het deze keer zeker aan mijn zus (en haar man) wou vertellen maar toen zij op het punt stonden om te vertrekken had ik er nog geen letter over verteld. Ondanks dat we op voorhand besproken hadden met welke zin ik het gesprek zou beginnen wist ik niet wat zeggen.
Tot L., mijn vriendin, zei dat iemand aan tafel nog een nieuwtje had. Nu was het aan mij.
Ik vertelde haar dat ik de komende week naar het UZ moest. En zoals gehoopt vroeg ze direct waarom. Dus vertelde ik dat ik een afspraak had bij het Genderteam. “Genderteam?”

1e afspraak bij het Genderteam

Een half jaar geleden heb ik al mijn moed bij elkaar gesprokkeld en gebeld naar het Genderteam om een afspraak te maken. Wel vandaag is het zover: op 12 april om 11.30u! Stress! Stress! Stress!

Bronfoto

Het begon niet echt goed. L en ik vonden de ingang, van het gebouw waar we moesten zijn, niet. Nadat we al een paar blokjes rond een gebouw hadden gelopen hebben we het gevraagd aan iemand die in het ziekenhuis werkt. Zij vertelde ons hoe we moesten lopen om bij mijn afspraak te raken.

Onze zoektocht

Doordat ik in mijn relatie open kan praten over alles wat mij bezighoudt, ben ik niet meer alleen in mijn zoektocht. Ik heb een compagnon, iemand die naast me wandelt, die mij ondersteund als ik even wankel loop en mijn hand vasthoud als het even moeilijker gaat.

http://www.liefdesplaatjes.nl

We praatten (en nog steeds trouwens) over heel erg veel dingen, daardoor kwam mijn uiterlijk natuurlijk ook vaak naar boven in gesprekken. Over welke aanpassingen ik nu al kon doen, over hoe ik me beter in mijn vel kon voelen, welk type kleren me daarbij konden helpen.
Ik heb nooit echt een duidelijk “vrouwelijk” uiterlijk gehad. Mij zag je vaakst in een jeans met een sweater, korte haren en een muts of pet op. En nog steeds is dat kleding waar ik me best goed in voel.
Mijn vriendin is van mening dat niemand zich mag laten tegenhouden door labels.
Draag kleding die je mooi vindt ongeacht of die ontworpen is voor mannen of voor vrouwen.
Dankzij die visie durfde ik eindelijk mannenkleding passen in plaats van enkel stiekem te kijken naar al die kleding.

En toen kwam het moment “ik moet jou iets vertellen…”

Ondanks dat ik al heel lang voelde dat ik het moeilijk had bij mijn vrouwelijk lichaam heb ik er nooit met iemand over gepraat. De eerste keer toen ik het tegen iemand vertelde was eigenlijk vrij onverwacht. Ik heb het, naar mijn gevoel, ook niet echt verteld. Zo’n drie winters geleden, het was op een avond, ik lag met mijn toenmalige vriendin op bed te praten. Ze vroeg me dat als ik een ding kon wensen wat dat zou zijn. Ik wist toen niet echt wat ik moest doen, moest ik hét gewoon zeggen of zwijg ik er beter over.
Na een mini discussie met mezelf besloot ik toch eerlijk te antwoorden op die vraag en floepte ik eruit “wakker worden in een jongenslichaam”.

Wie ben ik? #3

Het laatste artikel van de mini-serie “Wie ben ik?” vind je hieronder, De twee eerdere artikelen vind je hier: #1 en #2

Tot ik me liet overtuigen om met vrienden mee te gaan naar een kerstmarkt, een kerstmarkt die een fantastische vrouw in mijn leven bracht.

De klik was er direct! Al snel raakten we aan de praat en kwamen er dingen aan bod die je pas zou vertellen na jaren vriendschap. De weken daarna werd er nog meer en meer gepraat, de gesprekken werden ook telkens intiemer. Er waren nachten dat we tot in de vroege uurtjes praatten.